“We leven in vreemde tijden, nietwaar? De grootste uitdaging voor de kerk in deze tijd, zei een goede vriend van mij, is om te midden van alle tegengestelde meningen over corona en vaccinaties toch één te blijven! De discussies zijn in de wereld soms bits en gemeen, de wederzijdse beschuldigingen steeds feller en ongenuanceerder. Gaan we als christenen mee in deze polarisatie, of kunnen we de onderlinge liefde in Christus boven dit alles stellen (en onze privé-meningen dus relativeren en onderschikken)?

Hoe is het trouwens met ons als christenen? Hoe gaat het met jou in deze bijna-post-corona-tijd? Sta je er geestelijk nog? Heeft corona jou verzwakt of versterkt? Heb je je kerk gemist, de fellowship met broers en zussen, gezamenlijke aanbidding, gebedssamenkomsten? Heb je de lockdown-tijden optimaal gebruikt in je binnenkamer? Heb je je gebed en geloof goed gevoed bij de Bron? Het was en is niet evident, hé? De druk in de wereld neemt toe, en met de gesloten kerken voel je al een beetje aan wat vervolgde christenen moeten meemaken. Als de buitendruk echter toeneemt, is het aan ons om te zorgen dat ook de binnendruk groter wordt: de Geest die in ons woont is sowieso groter en sterker dan alle geesten in de wereld samen (1 Joh. 4:4).”

Lees verder in de update van Ignace Demaerel van 13 september 2021